distinct

[dɪˈstɪŋkt]

adj.

1) выра́зны, я́сны

2) асо́бны, паасо́бны

3) адро́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разде́льный

1. асо́бны, паасо́бны; раздзе́льны;

2. (чёткий) раздзе́льны, выра́зны;

3. юр. раздзе́льны;

разде́льный акт раздзе́льны акт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

veréinzelt

1.

a адзі́нкавы, паасо́бны

2.

adv

1) у асо́бных вы́падках

2) ме́сцамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

separate​1 [ˈseprət] adj.

1. (from) асо́бны, паасо́бны;

go separate ways разыхо́дзіцца

2. ро́зны; самасто́йны; індывідуа́льны

3. сепара́тны;

a separate peace treaty сепара́тны мі́рны дагаво́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sporadic

[spəˈrædɪk]

adj.

1) нерэгуля́рны, спарады́чны

2) паасо́бны, адзі́нкавы

sporadic cases of scarlet fever — паасо́бныя выпа́дкі шкарляты́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

solitary​2 [ˈsɒlətri] adj.

1. адзіно́кі, само́тны;

lead a solitary life жыць у само́це

2. адасо́блены;

a solitary village пакі́нутая вёска

3. па асо́бны;

a solitary instance паасо́бны вы́падак;

I took a solitary walk. Я прагуляўся адзін.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

individual

[,ɪndɪˈvɪdʒuəl]

1.

n.

1) асо́ба f., індыві́дуум -а m.

2) асо́бны чалаве́к (асо́ба, індыві́дуум), асо́бная рэч (шту́ка)

2.

adj.

1) асо́бны; адасо́блены; своеасаблі́вы

2) адзіно́чны; паасо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

отде́льный

1. (обособленный) асо́бны;

отде́льная ко́мната асо́бны пако́й;

2. (единичный) паасо́бны; (некоторый) некато́ры;

в ка́ждом отде́льном слу́чае у ко́жным паасо́бным вы́падку;

3. (самостоятельный) асо́бны;

отде́льный батальо́н асо́бны батальён.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

installment

I [ɪnˈstɔlmənt]

n.

1) ра́та f. (до́ўгу)

by installments — у растэрміно́ўку, на ра́ты, на вы́плат

2) паасо́бны вы́пуск

a story in six installments — апавяда́ньне ў шасьці́ ча́стках

II [ɪnˈstɔlmənt]

n.

правядзе́ньне (эле́ктрыкі), уста́ўленьне (машы́ны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

едини́чный;

1. при сущ. в ед. адзі́нкавы;

едини́чный слу́чай заболева́ния адзі́нкавы вы́падак захво́рвання;

2. при сущ. во мн. паасо́бны;

аплоди́ровали едини́чные зри́тели апладзі́равалі паасо́бныя гледачы́;

3. (индивидуальный) адзіно́чны; (единоличный) аднаасо́бны;

перехо́д от едини́чного ме́лкого хозя́йства к обще́ственному кру́пному перахо́д ад аднаасо́бнай дро́бнай гаспада́ркі да грама́дскай буйно́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)