solitary​2 [ˈsɒlətri] adj.

1. адзіно́кі, само́тны;

lead a solitary life жыць у само́це

2. адасо́блены;

a solitary village пакі́нутая вёска

3. па асо́бны;

a solitary instance паасо́бны вы́падак;

I took a solitary walk. Я прагуляўся адзін.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)