1. (які існуе самастойна) sélbstständig [sélbständig];
2. (ізаляваны ад іншых) getrénnt, isolíert
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
1. (які існуе самастойна) sélbstständig [sélbständig];
2. (ізаляваны ад іншых) getrénnt, isolíert
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
distinct
1) выра́зны, я́сны
2) асо́бны,
3) адро́зны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
veréinzelt
1.
2.
1) у асо́бных вы́падках
2) ме́сцамі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sporadic
1) нерэгуля́рны, спарады́чны
2)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
individual
1) асо́ба
2) асо́бны чалаве́к (асо́ба, індыві́дуум), асо́бная рэч (шту́ка)
2.1) асо́бны; адасо́блены; своеасаблі́вы
2) адзіно́чны;
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
installment
I1) ра́та
2)
правядзе́ньне (эле́ктрыкі), уста́ўленьне (машы́ны)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
separate
1.1) аддзяля́ць
2) адбіра́ць, аддзяля́ць
1) разыхо́дзіцца (у ро́зныя бакі́)
2) разыхо́дзіцца, разлуча́цца (пра му́жа з жо́нкай)
3) адлуча́цца
асо́бны,
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)