Адмоўныя адносіны да каго‑, чаго‑н., нязгода з чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dissent[dɪˈsent]n.нязго́да;
religious dissent рэлігі́йнае іншаду́мства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Únfrieden
m -s сва́рка, нелады́, нязго́да
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Нязла́гада (нізлагада, незлагада) ’нязгода, сварка, неспакой’ (дзярж., Нар. сл., Мат. Гом.). Магчыма, кантамінацыя нязгода × лагода (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Не́лад ’не́парадак, нязгода’ (Нас.), нэ́лад ’нелады’ (драг., З нар. сл.), укр.не́лад ’бязладзіца, непарадак’, рус.не́лад ’раздор, нязгода’. З не і лад, гл. ладзіць; сюды ж неладом ’не ў лад, бязладна’ (Ян.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Розь ’адрозненне’, ’нязгода, сварка’, ’рознагалоссе, супярэчнасць’ (Нас.). З ⁺розьнь, параўн. ст.-рус.рознь ’адрозненне, розніца’, ’варожасць’, сюды ж розь ’асобна’ (Юрч. СНЛ) у прыкладзе-ілюстрацыі: ні дываў ёй грошы, розь елі, паходзіць з въ розьнь. Параўн. рус.дыял.розь ’розніца’, ’нязгода, сварка’. Да розны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
contradiction[ˌkɒntrəˈdɪkʃn]n.
1. супярэ́чнасць, супярэ́члівасць
2. абвяржэ́нне
3.нязго́да
♦
a contradiction in terms лагі́чная не адпаве́днасць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
friction[ˈfrɪkʃn]n.
1. трэ́нне
2. (between)нязго́да, разла́д;
There was friction between them. Паміж імі ўзнік разлад.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ро́стырка ’сварка’ (навагр., Сл. рэг. лекс.). З польск. старога rozterka ’тс’, ’разлад’. Гл. растырка. Сюды ж штучна ўтворанае ростырга ’разлад, нязгода’ (Ласт.), відаць, да торгаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́зрыў ’нязгода (паміж братамі)’, ’перарванне, перапынак (хваробы, смутку)’ (Нас.), балг.ра́зрив ’разрыў (сэрца)’, ’разладжаны, расстройванне планаў’ — інтанацыйны варыянт аддзеяслоўнай лексемы разрыў. Да раз‑/роз‑ і рваць (гл.).