зану́дзіць, ‑іць; безас. зак.

Пачаць нудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nauseate [ˈnɔ:zieɪt] v.

1. выкліка́ць млосць/рво́ту, ну́дзіць

2. выкліка́ць агі́ду, ну́дзіць;

The very thought of it nauseates me. Мяне нудзіць нават ад думкі пра гэта.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пану́дзіць, ‑дзіць; безас. зак.

Нудзіць (у 1 знач.) некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заге́ліць

‘пачаць балець, нудзіць, ванітаваць, карпець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заге́лю заге́лім
2-я ас. заге́ліш заге́ліце
3-я ас. заге́ліць заге́ляць
Прошлы час
м. заге́ліў заге́лілі
ж. заге́ліла
н. заге́ліла
Дзеепрыслоўе
прош. час заге́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пану́джваць, ‑ае; безас. незак.

Час ад часу нудзіць (у 1 знач.). З самага рання штосьці пануджвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нудзіць.

2. у знач. прым. Пакрыты палудай. Луджаны самавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

turn one’s stomach

ну́дзіць, рабі́цца мо́ташна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тошни́ть несов., безл.

1. (о состоянии тошноты) ну́дзіць; быць мо́ташна (мло́сна); (рвать) рваць, ванітава́ць;

его́ три дня тошни́ло яго́ тры дні рва́ла, ён тры дні ванітава́ў;

меня́ тошни́т мяне́ ну́дзіць (мне мо́ташна, мне мло́сна);

2. перен., разг. ну́дзіць;

меня́ тошни́т от его́ разгово́ра мяне́ ну́дзіць ад яго́ гаво́ркі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гі́дзіць несов., обл.

1. вызыва́ть отвраще́ние (гадли́вость);

2. безл. тошни́ть; см. ну́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cloy

[klɔɪ]

v.

1) перанасыча́ць (-ца)

2) ну́дзіць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)