уро́скід, прысл.
Тое, што і уроскідку. На правадах, што без журботы, Вятроў чакаючы, звіняць, Бы на лінейках роўных ноты, Уроскід ластаўкі сядзяць. Ляпёшкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бемо́ль, ‑я, м.
1. Нотны знак, які азначае паніжэнне гуку на паўтона.
2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). З паніжэннем. Рэ бемоль.
[Фр. bémol.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́сьмы, ‑ая, ‑ае.
1. Ліч. парадк. да восем. Восьмы год.
2. у знач. наз. во́сьмая, ‑ай, ж. Нота працягласцю ў адну восьмую частку цэлай ноты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пюпі́тр, ‑а, м.
Падстаўка для нот або кніг у выглядзе нахіленай дошчачкі на ножцы. Забытыя ноты на чорным пюпітры. Гартае іх вецер — вандроўны музыка. Лужанін.
[Фр. pupitre.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пульт (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову з ням. Pult ’падстаўка пад кнігу або ноты; бюро’, што з лац. pulpitum ’падстаўка; кафедра’, параўн. польск. pulpit ’у касцёле падстаўка пад імшал’, паходжанне якога застаецца нявысветленым (Сной, 514).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ніз, -у, мн. нізы́, -о́ў, м.
1. Ніжняя частка чаго-н.
Н. рукава.
2. Паверхня, бок прадмета, процілеглы яго верху.
Н. скрыні.
3. Унутраны бок (матэрыі, вопраткі); спод.
Н. паліто.
4. Нізіннае месца.
Сцелецца па нізах туман.
5. Тое, што і нізоўе.
6. мн. Шырокія пласты працоўнага народа.
Сацыяльныя нізы.
7. мн. Ніжнія ноты (спец.).
Браць нізы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лега́та,
1. нескл., н. У музыцы — плаўны, звязны пераход ад аднаго гуку да другога; плаўнае выкананне. Знак легата.
2. прысл. Звязна, не адрываючы адной ноты ад другой.
[Іт. legato — звязна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэма́рш, ‑у, м.
Дыпламатычнае выступленне, зварот (у форме ноты, заявы і пад.) адной дзяржавы да другой з мэтай выразіць пратэст, перасцярогу, дамагчыся ўступак і пад. Дэмарш пасла.
[Фр. démarche.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Партэ́сны ’шматгалосы (пра царкоўнае харавое спяванне)’ (ТСБМ), партэ́с ’зладжанасць’ (Нас.). Рус. парте́сное пение ’шматгалосае’. Ад сяр.-лац. partēs ’галасы’: pars ’частка’ (Фасмер, 3, 209). У бел. з рус. або польск. partes ’ноты’, аб пасрэдніцтве якога і для рус. мяркуе Гараеў (Доп., 1, 32).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бемо́ль
(фр. bémol, ад іт. bemolle)
нотны знак, які азначае паніжэнне ноты на паўтону (параўн. дыез).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)