Verbum

анлайнавы слоўнік

ноты

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

но́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сток-но́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыэ́з, ‑а, м.

1. Нотны знак, які абазначае павышэнне ноты на паўтона.

2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). Паўтонам вышэй. До дыэз. Фа дыэз.

[Фр. diése.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бека́р, ‑а, м.

1. Нотны знак, які адмяняе дзеянне папярэдняга дыеза ці бемоля і аднаўляе асноўнае значэнне ноты.

2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). Без павышэння або паніжэння. Рэ бекар.

[Фр. bécarre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sightread [ˈsaɪtri:d] v. (sightread) ігра́ць або́ пець з ліста́ (па нотах); чыта́ць з ліста́ (ноты, тэкст)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

друкава́ць несов., в разн. знач. печа́тать;

д. кні́гі (газе́ты, но́ты) — печа́тать кни́ги (газе́ты, но́ты);

часо́піс друку́е арты́кулы па се́льскай гаспада́рцы — журна́л печа́тает статьи́ по се́льскому хозя́йству

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

-моль, нескл., м.

У музыцы — тое, што і мінор (ужываецца з літарным абазначэннем ноты). Саната а‑моль.

[Іт. molle — мяккі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nótenblatt

n -(у)s, -blätter муз. но́ты, но́тны ліст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

уро́скід, прысл.

Тое, што і уроскідку. На правадах, што без журботы, Вятроў чакаючы, звіняць, Бы на лінейках роўных ноты, Уроскід ластаўкі сядзяць. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)