удыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., перад кім (разм.).

Старацца задобрыць каго-н. ліслівасцю; падлізвацца, паддобрывацца.

Нечага мне перад ім у.

|| наз. удыга́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́шта¹, не́чага, не́чаму, не́шта, не́чым, аб не́чым; займ. неазнач.

1. Невядома, незразумела што; штосьці.

Н. пісаць.

2. звычайна ў Н і В. Нейкі прадмет, з’ява, пачуццё і пад.

Н. страшнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́зачем нареч. няма́ чаго́; (не надо) не трэ́ба; (нечего) не́чага;

не́зачем туда́ ходи́ть няма́ чаго́ (не трэ́ба, не́чага) туды́ хадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недарабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак., што і чаго.

Не давесці якую‑н. справу, работу да канца. Па-ранейшаму [Сыча] не пакідала такое хваляванне, нібы ён нечага не прадугледзеў, нечага недарабіў. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́что мест. не́шта, род. не́чага; (что-то) што́сьці, род. чаго́сьці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́чы, нечага, нечаму, нечы (нечага), нечым, аб нечым, м.; нечая, нечай, нечую, ж.; нечае, нечага, нечаму, нечае, нечым, аб нечым, н.; мн. нечыя, займ. неазначальны.

Які належыць невядома каму, невядома чый; чыйсьці. Зайшоўшы ў нечы двор, хлопец убачыў пажылую жанчыну. Федасеенка. З заводскага двара выязджала нечая запозненая машына, вахцёр правяраў у шафёра пропуск. Скрыган. — Качкі! Качкі! — пачуўся нечы ўсхваляваны голас. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́ к чему няма́ чаго́; (не надо) не трэ́ба; (нечего) не́чага; (не следует) не ва́рта;

не́ к чему серди́ться няма́ чаго́ (не́чага) злава́ць (злава́цца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абна́дзіцца ’прызвычаіцца да нечага павабнага’ (КЭС). Гл. надзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

не́чего​II (незачем) нареч., разг. няма́ чаго́; не́чага; (не надо) не трэ́ба;

не́чего об э́том говори́ть няма́ чаго́ (не́чага, не трэ́ба) пра гэ́та гавары́ць;

э́тим не́чего шути́ть гэ́тым не трэ́ба (не́чага) жартава́ць;

да тут и ду́мать не́чего ды тут і ду́маць няма́ чаго́ (не́чага);

не́чего спеши́ть няма́ чаго́ (не́чага, не трэ́ба) спяша́цца;

◊

от не́чего де́лать ад няма́ чаго́ рабі́ць;

не́чего сказа́ть! што і каза́ць!, няма́ што і каза́ць!;

де́лать не́чего нічо́га не зро́біш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Акуну́цца ’нечага шмат набыць, разбагацець’ (КЭС, лаг.) < *а‑купнуцца. Параўн. акапацца ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)