фрапі́раваць
‘непрыемна здзівіць (здзіўляць), ашаламіць (ашаламляць) каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
фрапі́рую |
фрапі́руем |
| 2-я ас. |
фрапі́руеш |
фрапі́руеце |
| 3-я ас. |
фрапі́руе |
фрапі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
фрапі́раваў |
фрапі́равалі |
| ж. |
фрапі́равала |
| н. |
фрапі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
фрапі́руй |
фрапі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
фрапі́руючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фрапі́раваць
‘непрыемна здзівіць (здзіўляць), ашаламіць (ашаламляць) каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
фрапі́рую |
фрапі́руем |
| 2-я ас. |
фрапі́руеш |
фрапі́руеце |
| 3-я ас. |
фрапі́руе |
фрапі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
фрапі́раваў |
фрапі́равалі |
| ж. |
фрапі́равала |
| н. |
фрапі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
фрапі́руй |
фрапі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
фрапі́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́рка², прысл.
1. Непрыемна, едка па смаку.
2. Пра адчуванне горкага смаку.
Ад зёлак стала г. ў роце.
3. у знач. выкл. го́рка! Вокліч за вясельным сталом, якім просяць маладых пацалавацца (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
изумлённый здзі́ўлены; (поражённый) ура́жаны;
неприя́тно изумлённый непрые́мна ўра́жаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неприя́тно нареч., безл., в знач. сказ. непрые́мна; пры́кра;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
огорчи́тельно безл., в знач. сказ. су́мна, непрые́мна; пры́кра;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фрапі́раваць
(фр. frapper = літар. біць, удараць)
уст. непрыемна паражаць, здзіўляць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
крыклі́вы, -ая, -ае.
1. Які многа, часта крычыць.
Крыклівыя дзеці.
2. Прарэзлівы, гучны, непрыемна рэзкі.
К. голас.
3. перан. Які прымушае звярнуць на сябе ўвагу сваёй стракатасцю, яркасцю.
Крыклівыя афішы.
К. ўбор.
|| наз. крыклі́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падпа́хваць, ‑ае; незак.
Разм. Крыху пахнуць (звычайна непрыемна). Рыба ўжо падпахвае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
feel bad about
мне непрые́мна, што
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)