фрапі́раваць

‘непрыемна здзівіць (здзіўляць), ашаламіць (ашаламляць) каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. фрапі́рую фрапі́руем
2-я ас. фрапі́руеш фрапі́руеце
3-я ас. фрапі́руе фрапі́руюць
Прошлы час
м. фрапі́раваў фрапі́равалі
ж. фрапі́равала
н. фрапі́равала
Загадны лад
2-я ас. фрапі́руй фрапі́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час фрапі́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)