Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
марадзёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Той, хто грабіць забітых і раненых на полі бою і займаецца грабяжом насельніцтва ў месцах катастроф.
Барацьба з марадзёрамі.
2.перан. Гандляр-спекулянт, які прадае што-н. па непамерна высокіх цэнах (разм.).
|| ж.марадзёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым.марадзёрскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Глакта́ць ’хлябтаць; піць непамерна’ (Нас.). Параўн. рус.дыял.глохта́ть ’жадна піць’, таксама глокта́ть (гл. СРНГ, 6, 203–204). Паводле Фасмера (1, 415), кантамінацыя форм *glъtati і *lъkъtati. Параўн. яшчэ гло́каць (Нас.).
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
depthless
[ˈdepӨləs]
adj.
1) плы́ткі
2) павярхо́ўны
3) бяздо́нны, непаме́рна глыбо́кі
the depthless ocean — бяздо́нны акія́н
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разбу́хлы, ‑ая, ‑ае.
1. Які павялічыўся ў аб’ёме, набраўшыся вільгаці; разбраклы. Адной ноччу, па-веснавому цёмнай, бяззорнай, мы пакінулі акопы і пайшлі на захад па лясных разбухлых дарогах.Хомчанка.// Які наліўся сокам; набухлы. Разбухлыя бутоны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разбруі́ць ’непамерна павялічыцца’ (астрав., Сл. ПЗБ), ’распухнуць’ (Юрч. СНЛ). Ад бруі́цца ’цячы, ліцца’ (гл.). Развіццё семантыкі ад ’нацягнуць вады, набухнуць’ да ’павялічыцца, патаўсцець’ можна лічыць рэгулярным, параўн. разбрыня́ць ’патаўсцець’ пры бры́на ’вільгаць, вада, цвіль’; бру́знуць ’таўсцець’, якое да *bręk‑ ’гучаць, набухаць, набракаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Танянёх ’выгук пры няньчанні дзіцяці’ (Нас., Касп.); танянёха ’дзіця, якое любіць, каб яго песцілі’, танянёхаць ’песціць, няньчыць’, танянёшыць ’тс’ (Нас.), танянёхацца ’непамерна песціць’ (полац., Нар. лекс.), танянёшыцца ’нянькацца, вазіцца’ (Нас.). Гукапераймальнае, параўн. укр.танана́ ’выгук здзіўлення’, балг.танани́кам ’падспеўваць’, макед.тананика ’тс’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бу́хтавіца ’гразкае месца на балоце’ (пруж., Яшкін), бу́хтовыца ’тс’ (пруж., Талстой, Геогр., 184), бу́хтавыця ’рэдкая гразь’ (Клім.). Талстой, там жа, звязвае з бел.бухто́рыць ’непамерна ліць вадкасць’. Аднак можна прама звязаць з бухцець ’буркатаць’ (як і бу́хта ’глыбокае месца ў рацэ’). Гл. Краўчук, БЛ, 1975, 7, 68.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ако́раны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад акарыць.
2.узнач.прым. Ачышчаны ад кары. І вочы яго і нос, непамерна доўгі і чырвоны, пабіты на дзірачкі, як акораная чачоткавая бяроза, і ўся постаць дзеда Піліпа ператвараецца ў знак запытання.Колас.Сярод акораных васкова-жоўтых елак былі раскіданы буданы.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)