неакура́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не захоўвае парадку, дакладнасці.
2. Нядбайна зроблены,
3. Неахайны ў адносінах да сваіх рэчаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неакура́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не захоўвае парадку, дакладнасці.
2. Нядбайна зроблены,
3. Неахайны ў адносінах да сваіх рэчаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фальш
(
1) абман, няпраўда, хлусня; няшчырасць, крывадушнасць;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Падды́мка ’снежны занос’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Алего́рыя,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
неве́рно
1. няпра́вільна;
2. ненадзе́йна, няпэ́ўна;
3. няве́рна; здра́дліва;
4. няцвёрда; хі́стка;
5. няве́рна; фальшы́ва;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жало́жнік ’вугал насупраць печы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прымякя́ць ’прымяраць (спехам,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bungle
1) рабі́ць няўме́ла,
2) парта́чыць
3) псава́ць рабо́ту
2.няўме́ла працава́ць; рабі́ць памы́лкі
3.дрэ́нная рабо́та, парта́цтва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Перазолкі ’шчолак’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Канволь ’паркаль з атласнымі палосачкамі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)