niedozwolony

недазволены, забаронены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

няёмкі, -ая, -ае.

1. Такі, у якім нязручна быць, знаходзіцца.

Няёмкая поза.

2. Непрыемны, цяжкі.

Трапіць у няёмкае становішча.

3. Не зусім прыстойны, недазволены этыкай; недарэчны.

Няёмка (прысл.) умешвацца ў размову бацькоў.

|| наз. няёмкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

unwarrantable [ʌnˈwɒrəntəbl] adj. fml недазво́лены, недапушча́льны;

unwarrantable conduct недарава́льныя паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únzulässig

a недапушча́льны, недазво́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неразрешённый

1. (нерешённый) нявы́рашаны;

2. (недозволенный) недазво́лены; (запрещённый) забаро́нены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unauthorized, BrE -ised [ʌnˈɔ:θəraɪzd] adj. несанкцыянава́ны, недазво́лены;

unautho rized access несанкцыянава́ны до́ступ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фол

(англ. foul = несумленны)

грубы, недазволены прыём у спартыўнай гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

забаро́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад забараніць.

2. у знач. прым. На які накладзена забарона; недазволены. Забароненыя кнігі. Забароненая зона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unauthorized

[ʌnˈɔӨəraɪzd]

adj.

1) недазво́лены

2) неправамо́цны; неупаўнава́жаны (дэлега́т)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

неука́занный уст. недазво́лены; забаро́нены; непака́заны;

в неука́занное вре́мя у непака́заны час.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)