во́блачны, -ая, -ае.

1. гл. воблака.

2. Пакрыты воблакамі (пра неба).

Воблачнае неба.

3. Хмурны (пра надвор’е).

В. дзень.

Сёння воблачна (у знач. вык.).

|| наз. во́блачнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бяззо́рны, -ая, -ае.

На якім не відаць зор.

Бяззорнае неба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

небосво́д м. ку́пал не́ба; (небо) не́ба, -ба ср.; (небосклон) небасхі́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пазмрачне́лы, -ая, -ае.

Які зрабіўся змрочным, змрачнейшым.

Пазмрачнелае неба.

П. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

праясне́лы, -ая, -ае.

Які праяснеў, стаў выразным, ясным.

Праяснелае неба.

Праяснелыя думкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

процістая́нне, -я, н. (спец.).

Месцазнаходжанне верхняй планеты ў пункце неба, процілеглым Сонцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

свод​II м. (перекрытие) архит. скляпе́нне, -ння ср.;

◊

небе́сный свод ку́пал не́ба, не́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

замглі́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́ць; зак.

Пакрыць імглой, затуманіць.

З. неба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заружаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Стаць ружовым, паружавець.

Неба на ўсходзе заружавела.

Шчокі заружавелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сіне́ча, -ы, ж. (разм.).

Сіні колер чаго-н., сіняя прастора.

Над галавой с. неба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)