Invasin

[-v-]

f -, -en нашэ́сце, напа́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

najście

н. нашэсце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nawała

ж. нашэсце, навала;

nawała wrogów — нашэсце ворагаў; варожая навала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мама́еў: Мама́ева нашэ́сце ист. Мама́ево наше́ствие;

мама́ева пабо́ішчаперен., шутл. мама́ево побо́ище

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

inwazja

ж. кніжн. нашэсце, уварванне, напад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inroad [ˈɪnrəʊd] n. (into)

1. набе́г, нашэ́сце, нава́ла

2. зама́х;

make inroads into/on smth. зрабі́ць зама́х на што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plaga

ж. бедства, няшчасце, бяда;

plaga szarańczy — нашэсце саранчы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГОГ І МАГО́Г,

у іудзейскай, хрысціянскай і мусульманскай (Йаджудж і Маджудж) міфалогіях 2 дзікія народы, нашэсце якіх павінна папярэднічаць «страшнаму суду». У біблейскай міфалогіі «Магог» — плямёны, «Гог» — імя іх правадыра. Гог і Магог быццам бы з’явяцца ў незлічонай колькасці, але іх знішчыць агонь з нябёсаў.

т. 5, с. 319

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нава́ла ж.

1. (нашэсце) infall m -s, infälle, Überfall m, Invasin [-vɑ-] f -, -en;

2. (стыхія) Natrkraft f -, -kräfte, Elementrkraft f, Natrgewalt f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Насланнё ’насланне, навядзенне чарадзейнай сілаю’ (Нас.) ’нашэсце’, ’пра таго, хто ў вялікай колькасці з’яўляецца дзе-небудзь, несучы шкоду’ (полац., Нар. лекс.), ’бяда, гора, няўдача, няшчасце’ (бялын., Янк. Мат.), ’напасць’ (Яруш.), насла́нне ’непрыемнасці, беды, няўдачы, хібы ў справах, усё, што з’яўляецца як бы насланым, пасланым у якасці кары злой сілай’ (Гарэц.), ’эпілепсія’, ’ачмурэнне’: bo czort u jeho nasłany (Пятк. 2, 209). Да насла́ць ’паслаць’, гл. слаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)