nauczycielka

ж. настаўніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

school-marm [ˈsku:lmɑ:m] n. derog. шко́льная наста́ўніца, яка́я лю́біць павуча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Васілевіч М. (настаўніца) 8/228; 12/661

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

belferka

ж. жарт. пагард. настаўніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вучы́цілка ’настаўніца’ (Касп.), вучыце́лька ’тс’ (гродз., Цых.). Да вучыцель; форма з націскам на другім складзе ўзнікла пад уплывам польск. nauczycielka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Навучыце́лька ’настаўніца’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Запазычанне з польск. nauczycielka ’тс’, пра што сведчыць перш за ўсё націск на другім складзе ад канца слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

schoolmistress

[ˈsku:l,mɪstrəs]

n.

наста́ўніца f., кіраўні́ца шко́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папрасту́джвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Прастудзіцца — пра ўсіх, многіх. — Марш у клас, бо папрастуджваецеся! — скамандавала настаўніца. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

English​2 [ˈɪŋglɪʃ] adj. англі́йскі, анге́льскі;

an English teacher наста́ўнік/наста́ўніца англі́йскай мо́вы;

English studies англі́стыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няду́жаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Недамагаць, хварэць. Настаўніца па нямецкай мове была старая, часта нядужала, мы нават шкадавалі яе. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)