народны настаўнік Беларусі

т. 11, с. 179

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

народны настаўнік СССР

т. 11, с. 179

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

заслужаны настаўнік Рэспублікі Беларусь

т. 6, с. 555

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

заслужаны настаўнік Рэспублікі Беларусь

т. 18, кн. 1, с. 388

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

заслужаны настаўнік працуючай моладзі Беларускай ССР

т. 6, с. 555

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

заслужаны настаўнік прафесійна-тэхнічнай адукацыі Беларускай ССР

т. 6, с. 555

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дарэ́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

У дарэвалюцыйнай беларускай вёсцы: хатні настаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́нтар

‘настаўнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́нтар ме́нтары
Р. ме́нтара ме́нтараў
Д. ме́нтару ме́нтарам
В. ме́нтара ме́нтараў
Т. ме́нтарам ме́нтарамі
М. ме́нтару ме́нтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наста́вник наста́ўнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадме́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Настаўнік, спецыяліст па якім-н. вучэбным прадмеце.

Аб’яднанні прадметнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)