непалахлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога цяжка напалохаць; даволі смелы. Непалахлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устраши́ть сов. застра́шыць, настра́шыць; (запугать) запужа́ць, напужа́ць; запало́хаць, напало́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераляка́ць

‘напалохаць усіх, многіх’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пераляка́ю пераляка́ем
2-я ас. пераляка́еш пераляка́еце
3-я ас. пераляка́е пераляка́юць
Прошлы час
м. пераляка́ў пераляка́лі
ж. пераляка́ла
н. пераляка́ла
Загадны лад
2-я ас. пераляка́й пераляка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пераляка́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пералякну́ць

‘напалохаць усіх, многіх’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пералякну́ пералякнё́м
2-я ас. пералякне́ш пералякняце́
3-я ас. пералякне́ пералякну́ць
Прошлы час
м. пералякну́ў пералякну́лі
ж. пералякну́ла
н. пералякну́ла
Загадны лад
2-я ас. пералякні́ пералякні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пералякну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упу́дзіць

‘напалохаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упу́джу упу́дзім
2-я ас. упу́дзіш упу́дзіце
3-я ас. упу́дзіць упу́дзяць
Прошлы час
м. упу́дзіў упу́дзілі
ж. упу́дзіла
н. упу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. упу́дзь упу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час упу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

nastraszyć

зак. напалохаць, напужаць; настрашыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перапало́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Вельмі моцна спалохаць, напалохаць. [Аўгіня:] — Чаго ашчэрыўся, як звер? Дзяцей насмерць перапалохаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Алякну́цца ’напалохацца’ (Нас.), алякнуць ’напалохаць’ (Нас.). Гл. лякацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Праляка́ць ’напалохаць’ (пруж., Сл. ПЗБ; пруж., Сцяшк. Сл.). З польск. przelęknąć ’тс’ (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напуга́ть сов. напало́хаць, напужа́ць; (вспугнуть) успу́дзіць; (перепугать) разг. перапало́хаць, перапужа́ць; перапу́дзіць; (настращать) настра́шыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)