Прымякя́ць ’прымяраць (спехам, недакладна)’ (Юрч.). Магчыма, іранічная сувязь з прымяка́ць ’прыбіць каго-небудзь чым-небудзь тупым’ (Нас.), прэфіксальнае да мя́каць (гл.), і намяка́ць ’намякаць’, параўн. намя́каць ’адлупцаваць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

allude [əˈlu:d] v. fml (to) спасыла́цца, зга́дваць, прыга́дваць, намяка́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hint​2 [hɪnt] v. (at) намяка́ць (на што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

намя́кнуць, ‑не; пр. намя́к, ‑ла; зак.

Разм. Стаць намяклым, размякнуць ад сырасці, вады.

намякну́ць, ‑мякну́, ‑мякне́ш, ‑мякне́; ‑мякнём, ‑мекняце́; зак.

Аднакр. да намякаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

insinuate [ɪnˈsɪnjueɪt] v. намяка́ць;

What are you insinuating? На што вы намякаеце?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

imply

[ɪmˈplaɪ]

v.t.

намяка́ць, нага́дваць; пака́зваць, азнача́ць, дава́ць зразуме́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Нацяка́ць, натяка́ты ’намякаць’ (брэсц., Нар. лекс.), натякну́ті ’напомніць’ (бельск., Ніва, 6 мая 1979 г.), укр. натяка́ти, натякну́ти ’намякаць, намякнуць’. Відаць, не можа разглядацца асобна ад наці́кнуць ’напомніць, нагадаць’, нацкну́ць ’тс’ (гл.), што дэманструюць розныя варыянты кораня, прадстаўленага ў цік ’памяць, кемнасць’, ці́кнуць ’раптоўна успомніць’, цекну́ць ’раптоўна прыйсці ў галаву’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tip-off [ˈtɪpɒf] п. infml намёк, папярэ́джанне, перасцяро́га;

give a tip-off намяка́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

suggest

[səgˈdʒest]

v.t.

1) падка́зваць

2) прапано́ўваць; ра́іць

3) намяка́ць, рабі́ць намі́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hínweisen

* vi (auf A) пака́зваць, спасыла́цца, намяка́ць (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)