prädestiníert

a прадвы́значаны, наканава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

predestined

[pri:ˈdestɪnd]

adj.

прадвы́значаны; наканава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фата́льны

(лац. fatalis)

непазбежны, наканаваны лёсам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

doomed

[ˈdu:md]

adj.

наканава́ны, асу́джаны, прысу́джаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Канава́ць ’вызначаць’, канаванне ’вызначэнне лёсу’, наканаваны ’загадзя вызначаны’ (Нас.). Утворана ад кон ’вызначэнне лёсу’, ’чарга’, якое з’яўляецца прасл. konъ > (гл. Трубачоў, Эт. сл., 10, 195–196).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

предначе́ртанный высок.

1. прадвы́значаны; вы́значаны (напе́рад); прадпі́саны; ука́заны;

2. наканава́ны; см. предначерта́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

destined [ˈdestɪnd] adj. fml прызна́чаны; су́джаны; наканава́ны;

He was destined for science. Яму было прызначана стаць навукоўцам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wyroczny

уст.

1. прарочы;

2. наканаваны, немінучы;

3. бясспрэчны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Stat sua cuique dies

Кожнаму наканаваны свой дзень.

Каждому назначен свой день.

Гл.: Non clangunt...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

роково́й

1. уст. фата́льны, наканава́ны, су́джаны; ракавы́;

2. (гибельный) пагі́бельны;

роково́й исхо́д боле́зни пагі́бельны вы́нік (кане́ц) хваро́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)