наканава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наканава́ны |
наканава́ная |
наканава́нае |
наканава́ныя |
| Р. |
наканава́нага |
наканава́най наканава́нае |
наканава́нага |
наканава́ных |
| Д. |
наканава́наму |
наканава́най |
наканава́наму |
наканава́ным |
| В. |
наканава́ны (неадуш.) наканава́нага (адуш.) |
наканава́ную |
наканава́нае |
наканава́ныя (неадуш.) наканава́ных (адуш.) |
| Т. |
наканава́ным |
наканава́най наканава́наю |
наканава́ным |
наканава́нымі |
| М. |
наканава́ным |
наканава́най |
наканава́ным |
наканава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наканава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наканава́ны |
наканава́ная |
наканава́нае |
наканава́ныя |
| Р. |
наканава́нага |
наканава́най наканава́нае |
наканава́нага |
наканава́ных |
| Д. |
наканава́наму |
наканава́най |
наканава́наму |
наканава́ным |
| В. |
наканава́ны (неадуш.) наканава́нага (адуш.) |
наканава́ную |
наканава́нае |
наканава́ныя (неадуш.) наканава́ных (адуш.) |
| Т. |
наканава́ным |
наканава́най наканава́наю |
наканава́ным |
наканава́нымі |
| М. |
наканава́ным |
наканава́най |
наканава́ным |
наканава́ных |
Кароткая форма: наканава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наканава́ны разг. суждённый, предопределённый, роково́й, предначе́ртанный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наканава́ны vórbestimmt, vorhérbestimmt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наканава́ны і накано́ваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад наканаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фата́льны, -ая, -ае.
Быццам прызначаны лёсам; непазбежны, наканаваны.
Ф. збег акалічнасцей.
Фатальнае супадзенне.
|| наз. фата́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накано́ваны,
гл. наканаваны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fated [ˈfeɪtɪd] adj. наканава́ны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
предопределённый прадвы́значаны; вы́значаны (напе́рад); абумо́ўлены; наканава́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
fatal [ˈfeɪtl] adj. (to) наканава́ны, фата́льны, пагі́бельны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)