понабира́ть сов., разг. панабіра́ць; (набрать) набра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понабра́ть сов., разг. панабіра́ць; (набрать) набра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расскака́цца, -скачу́ся, -ска́чашся, -ска́чацца; -скачы́ся; зак. (разм.).

1. Захапіўшыся скокамі, пачаць многа скакаць.

2. Скачучы, набраць большую хуткасць (пра каня).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набіра́ць гл набраць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́птур, -а і капту́р, -а́, м.

У выразе: з коптурам (каптуром) (разм.) — вышэй краёў; з верхам.

Набраць кош бульбы з коптурам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачэ́рпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго.

Чэрпаючы, набраць якую-н. колькасць вадкасці.

З. вады.

|| незак. зачэ́рпваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начарэ́паць

‘набраць, захапіць, начэрпаць чаго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начарэ́паю начарэ́паем
2-я ас. начарэ́паеш начарэ́паеце
3-я ас. начарэ́пае начарэ́паюць
Прошлы час
м. начарэ́паў начарэ́палі
ж. начарэ́пала
н. начарэ́пала
Загадны лад
2-я ас. начарэ́пай начарэ́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час начарэ́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наскрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла і -рабла́, -рэ́бла і -рабло́; -рабі́; -рэ́бены; зак., чаго.

1. Скрабучы, сабраць або набраць нейкую колькасць чаго-н.

Н. мукі.

2. Начысціць, скрабучы (пра моркву, буракі і пад.).

Н. бульбы на вячэру.

3. перан. 3 цяжкасцю сабраць, набраць (разм.).

Н. грошай.

|| незак. наскраба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нажырава́ць

‘набраць тлушч у пэўным месцы (нажыраваць карак і пад.); адкарміцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нажыру́ю нажыру́ем
2-я ас. нажыру́еш нажыру́еце
3-я ас. нажыру́е нажыру́юць
Прошлы час
м. нажырава́ў нажырава́лі
ж. нажырава́ла
н. нажырава́ла
Загадны лад
2-я ас. нажыру́й нажыру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нажырава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

charge oneself with

набра́ць на сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)