набра́ць

1. sámmeln vt;

набра́ць вады́ etw. mit Wásser füllen;

2. (навербаваць) wérben* vt;

набра́ць ву́чняў Schüler áufnehmen*;

набра́ць чыно́ўнікаў Ángestellte éinstellen;

3. палігр setzen vt;

4. (саставіць) zusámmenstellen vt;

набра́ць ну́мар (тэлефона) die (Télefon)númmer wählen;

набра́ць ху́ткасць schnéller wérden; rasch an Fahrt gewínnen*;

набра́ць вышыню́ an Höhe gewínnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

набіра́ць гл набраць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

charge oneself with

набра́ць на сябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ergáttern

vt разм.

1) раздабы́ць, атрыма́ць (хітрасцю); вы́прасіць

2) набра́ць, нахапа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разбе́гчыся

1. (набраць хуткасць) Ánlauf néhmen*;

2. (у розных напрамках) aus¦einánder láufen*, aus¦einánder rénnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Napf

m -(e)s, Näpfe паўмі́сак, (мала́я) мі́ска, ку́бак

den ~ voll schöpfen — набра́ць [налі́ць] по́ўную мі́ску

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

several

[ˈsevrəl]

adj.

1) ко́лькі, не́калькі

to gain several kilograms — набра́ць не́калькі кілягра́маў

2) ро́зны, асо́бны; індывідуа́льны

The boys went their several ways — Хлапцы́ пайшлі́ ро́знымі даро́гамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dial

[ˈdaɪəl]

1.

n.

цыфэрбля́т -а m. (гадзі́ньніка), шкала́ f. (ра́дыё)

2.

v.t.

а) настаўля́ць ра́дыё

б) набіра́ць

to dial a number — набра́ць ну́мар (тэлефо́на)

•

- sun dial

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

síeben

I

vt

1) прасе́йваць

2) перан. прасе́йваць, фільтрава́ць, право́дзіць [рабі́ць] чы́стку

II

num сем, сямёра

◊ in ~ Spráchen schwéigen* — ≅ як вады́ ў рот набра́ць; маўча́ць як ры́ба

das Buch mit ~ Síegeln — кні́га за сям’ю́ пяча́ткамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вышыня́ ж

1. Höhe f -, -n;

вышыня́ гу́ку муз die Tónhöhe;

вышыня́ трохвуго́льніка матэм die Höhe des Dréiecks;

вышыня́ ці́ску фіз die Höhe des Drucks;

вышыня́ над узро́ўнем мо́ра геагр Höhe über dem Méeresspiegel;

вышыня́ палёту Flúghöhe f;

набра́ць вышыню́ stéigen* vi (s);

2. (узвышша) геагр Höhe f -, -n; Gípfel m -s, -;

быць на нале́жнай вышыні́ das nötige Niveau [ni´vo:] háben;

◊ быць не на вышыні́ nicht auf der Höhe sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)