Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пада́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Разм.
1. Ежа, кінутая жывёле (часцей за ўсё сабаку). Сабака цярпліва чакаў падачкі.
2.перан. Тое, што даецца ад жалю як ахвяраванне, міласціна. Грашовая падачка. □ Ксяндзы ў асноўным жылі за кошт панскіх падачак.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gnádenbrot
n -(e)s мі́ласціна
das ~ éssen* — быць нахле́бнікам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Álmosen
n -s, - мі́ласціна, пада́чка
um ~ bítten* — прасі́ць мі́ласціну
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Líebesgabe
f -, -n
1) (па)дару́нак
2) ахвярава́нне, мі́ласціна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
jałmużna
jałmużn|a
ж.міласціна, міласць; подаўка;
dać ~ę — падаць міласціну
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Падаяна ’перадача’ (Мат. Гом.), падая́нак ’падарунак’ (Сцяшк. Сл.), пада́янка ’міласціна’ (Жыв. сл., валож.), падае́нне ’тс’ (Мат. Гом.). Да даць (гл.). Утворана ад залежнага дзеепрыметніка на ‑н‑ дзеяслова *падаяць ’пада́ць’ (параўн. падаяць у Насовіча, ст.-рус.падаяць > падаяние (XII ст.). Гом.падае́нне, відаць, пранікненне з рус. тэрыторыі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Субо́жны ’той, хто мае Бога ў сэрцы’ (Нас.), сюды ж субо́жніна ’міласціна’ (Стан.); субо́жыцца ’злітавацца, пашкадаваць, пабаяўшыся Бога’ (лаг., Гіл.). З су- і ‑божны < бог. Параўн. набо́жны. Фармальны адпаведнік таксама ў в.-луж.subožny ’жарэбная (кабыла)’, ад su‑ і *božьnъ‑jь; апошняе ў значэнні ’шчаслівы, блаславёны’; гл. Шустар-Шэўц, 1374. Не выключала другаснае ўтварэнне ад субо́жыцца ’збяднець, стаць убогім’ (Варл.), субо́жывацца ’бяднець, прыкідвацца бедняком’ (Нас.) — ад убогі, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
datek, ~ku
dat|ek
м.
1. добраахвотны ўзнос;
2.міласціна;
wedle ~ku służba прык. якая плата, такая праца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Gábe
f -, -n
1) дар, падару́нак
éine mílde ~ — мі́ласць, мі́ласціна
~n spénden — дава́ць мі́ласціну
2) здо́льнасць, та́лент; дар
die ~ der Réde — та́лент прамо́ўцы
3) да́ча, до́за; прыём (лекаў)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)