Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мі́ласцінаж. ми́лостыня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мі́ласціна, ‑ы, ж.
Ахвяраванне жабраку, бедняку. І зноў вагоны, зноў даўжэзная пакутлівая дарога. На станцыях [бежанцы] хадзілі прасіць міласціну, хоць рэдка калі ўдавалася што сабраць.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́ласцінажÁlmosen n -s, -;
прасі́ць мі́ласціну bétteln vi; um Álmosen bítten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мі́ласціна ’ахвяраванне жабраку, бедняку’ (ТСБМ), мі́ласьціня ’тс’ (Янк. 2, Нас.), мі́лостына, мі́лосціна ’тс’ (ТС). Агульнапаўд.-слав.milostynʼi ’літасцівасць, міласэрнасць’, ’міласціна, міласць’, якое наслаілася на ўжо існаваўшае milostь з такімі ж значэннямі, ад якога і ўтварылася пры дапамозе суфікса ‑ynʼi. Ва ўсх.-слав. мовах ст.-слав.милостын̑и змяшалася з назоўнікамі на ‑ina (Слаўскі, SP, 1, 140; Цэйтлін, Лекс. ст.-слав. яз., 164, 177).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
alms[ɑ:mz]n.pl.datedмі́ласціна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ельмо́жня ’міласціна’ (Шн.) < польск.jałmużna. Польск.jałmużna < чэш.almužna, якое ў сваю чаргу са ст.-в.-ням.almōsan < н.-лац.alimosina < грэч.ἐλεημοσύνη ’міласціна’ (Міклашыч, 2; Бернекер, 27). Бел.ельможня — вынік пазнейшай кантамінацыі з вельможны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ми́лостынямі́ласціна, -ны ж., мі́ласць, -ці ж.;
проси́ть ми́лостыню хадзі́ць па мі́ласці, жабрава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)