му́лка, безас., у знач. вык.

Цвёрда.

М. сядзець.

◊

Мякка сцеле, ды мулка спаць — ужыв. ў дачыненні да таго, хто добры на словах, а не на справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kindliness [ˈkaɪndlɪnəs] n. дабрыня́, мякка сардэ́чнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сентымента́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Быць сентыментальным (у 2 знач.).

2. перан., з кім. Абыходзіцца з кім-н. празмерна мякка, паблажліва.

Не сентыментальнічай з гэтым гультаём!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

łagodnie

лагодна; ласкава; мякка;

łagodnie mówiąc — мякка кажучы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

delikatnie

далікатна; мякка; асцярожна;

delikatnie mówiąc — мякка кажучы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mildly

[ˈmaɪldli]

adv.

лаго́дна, мя́кка

to put it mildly — мя́кка ка́жучы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мякчэ́й нареч. сравнит. ст. мя́гче; помя́гче; см. мя́кка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gently [ˈdʒentli] adv.

1. мя́кка, ці́ха, асцяро́жна

2. лаго́дна, пяшчо́тна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мякчэ́й,

Выш. ст. да прысл. мякка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

míld, mílde

1.

a мя́ккі, лаго́дны, ці́хі, рахма́ны

~es Klíma — уме́раны [сярэ́дні] клі́мат

2.

adv мя́кка

~ geságt — мя́кка ка́жучы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)