Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
мы́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; незак.
1. Намыльваць сябе мылам.
2. Распускаючыся ў вадзе, даваць пену. Глей аж сіні, мыліцца, як сапраўднае мыла.Ваданосаў.
3.Зал.дамыліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mydlić
незак.мыліць;
mydlić oczy разм. падманваць каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
lather
[ˈlæðər]1.
n.
пе́на f.
2.
v.t.
мы́ліць, намы́льваць
3.
v.i.
пакрыва́цца пе́най
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мількава́ць ’маніць’ (свісл., Сл. ПЗБ). Да памы́лка, ‑мылі́ць, (па)мылі́цца. Параўн. і шальч.мільну́ць ’памыліцца’ (там жа). Мена мы‑ > мі‑ балтыйскі ўплыў. Да паўн.-прасл.myliti ’памыляцца’, ’замінаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мы́ліцца ’вагацца, быць у нерашучасці’ (Бяльск.), ’адчуваючы сумненне, нерашучасць, цягнуць з рашэннем якой-небудзь справы’ (Рам. 3; раг., Нар. Гом.), ’дзьмуцца, крыўдзіцца’, ’саромецца сказаць што-небудзь’ (Юрч.), мы́ліць ’вельмі марудна рабіць’ (навагр., З нар. сл.). Да му́ліць (гл.).
Мылі́цца, мыля́цца, мылі́ць, ’памыляцца, ашуквацца’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб., Касп.; Крыў., Дзіс.; віл., Сл. ПЗБ), маст. ’загаворвацца’ (там жа), ’збіваць з панталыку’ (КЭС, лаг), ’не разлічваць як трэба, блукаць’ (свісл., ваўк., Сцяшк. Сл.), ’не трапляць’ (Сцяц.); ваўк.мыля́ць ’перашкаджаць’, шальч.мыльну́ць ’памыліцца’ (Сл. ПЗБ). З польск.mylić się, mylać ’памыляцца, уводзіць у зман’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мы́дліць1 ’намыльваць’, ’мыліць’ (ашм., Сцяшк. Сл.; лід., Сл. ПЗБ). З польск.mydlić ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 92).
◎ *Мы́дліць2, кобр.мьідлыты ’ацірацца з мэтай што-небудзь украсці’ (Нар. лекс.). З польск.mydlić ’уводзіць у зман, ашукваць, абдурваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
shampoo
[ʃæmˈpu:]1.
v.t.
1) мы́ліць(валасы́)
2) мыць (галаву́, дыва́н)
2.
n.
1) шампу́нь -ю m.
2) мыцьцё галавы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
soap
[soʊp]1.
n.
1) мы́ла n.
2) Sl. гро́шы (асаблі́ва гро́шы на ха́бар)
2.
v.t.
мы́ліць, намы́льваць, мыць мы́лам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Наму́льніца, намыльніца ’ручка сахі’ (беласт., Смул.). Смулкова звязвае з намуляць даціснуць, нацерці’, намул ’нацёртае месца’, параўн. таксама мулёц ’ручка касы’, аднак, на яе думку, формы з ы нельга вытлумачыць вядомым на Палессі чаргаваннем ы > у пасля губных, паколькі формы з ы засведчаны таксама ў паўночнарускіх гаворках, параўн. мылица ’ручка вясла’ (Смул., 33–34). Фасмер (3, 23–24) звяртае ўвагу на варыянтнасць мыл- і мулпараўн. рус.мульги ’тс’, аднак схільны аднесці названыя формы да муляць (там жа, 9), параўн. таксама смал.намыльваць даціраць, націскаць’ (збліжана з мыла, мыліць?).