тыра́нстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак. (разм.).

Прыгнятаць, мучыць каго-н., быць тыранам (у 3 знач.).

Т. у сям’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

истяза́ть несов. катава́ць; (мучить) му́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тира́нить несов., разг. тыра́ніць, му́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тира́нствовать несов., разг. тыра́нстваваць, му́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́каўка, -і, ДМ ікаўцы, ж. (разм.).

Міжвольныя ўдыхальныя рухі і адрывістыя гукі, якія выклікаюцца сутаргавым скарачэннем дыяфрагмы.

І. мучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

torture​2 [ˈtɔ:tʃə] v. катава́ць; му́чыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мордова́ть несов., прост. біць, му́чыць, мардава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мыта́рить несов., прост. му́чыць, мардава́ць, мары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адму́чыць, ‑мучу, ‑мучыш, ‑мучыць; зак.

Прамучыць пэўны час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад мучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)