śnić

незак.

1. бачыць сон, сніць;

2. перан. мроіць, марыць, сніць;

śnić na jawie — мроіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мроева ’імгла’ (Нар. Гом.). Да мроі, мроіць (гл.). Суфікс ‑ев‑а‑ замест ів‑а, відаць, пад уплывам рус. марево.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

roić

незак. фантазіраваць; марыць; мроіць;

roić sobie — фантазіраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

daydream

[ˈdeɪdri:m]

1.

n.

1) летуце́ньне n., мро́я, ма́ра f.

2) пуста́я ма́ра

2.

v.

мро́іць, летуце́ць; ма́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тры́зніць

1. (у ліхаманцы) im Fíeber spréchen*, írrereden аддз. vi;

2. (мроіць) träumen vt, vi;

тры́зніць ная́ве wáchend träumen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wähnen

vt, vi

1.

мро́іць, уяўля́ць, (памылко́ва) меркава́ць 2. (sich):

sich glücklich ~ — лічы́ць сябе́ шчаслі́вым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ная́ве прысл. wáchend, im wáchen Zústand; in Wírklichkeit (у сапраўднасці);

мро́іць ная́ве mit óffenen Áugen träumen;

сон ная́ве Wáchtraum m -(e)s, -träume

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dream

[dri:m]

1.

n.

1) сон сну m.

I had a bad dream — Я сьніў нядо́бры сон

2) летуце́ньне n., ляту́нак -ку m.; мро́я f.

2. v. dreamed, dreamt [dremt]

1) сьніць

2) мро́іць, летуце́ць; уяўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

будава́ць, буду́ю, буду́еш, буду́е; буду́й; будава́ны; незак., што.

1. Узводзіць якое-н. збудаванне.

Б. дамы.

2. Майстраваць, выпускаць машыны і пад.

Б. камбайны.

3. перан. Ствараць, арганізоўваць.

Б. новае жыццё.

4. Намячаць, ствараць у думках планы, здагадкі і пад.

Б. планы.

5. Асноўваць, базіраваць на чым-н.

Б. сваё выступленне на канкрэтных прыкладах.

6. Выражаць, фармуляваць.

Правільна б. сказ.

7. Вычэрчваць якую-н. геаметрычную фігуру на аснове зададзеных памераў.

Б. трохвугольнік.

◊

Будаваць на пяску (неадабр.) — засноўваць на ненадзейных звестках.

Будаваць паветраныя палацы (іран.) — мроіць, планаваць нерэальнае, захапляцца нязбытнымі марамі.

|| зак. вы́будаваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны (да 1—4 знач.), пабудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; наз. пабудо́ва, -ы, ж.

|| наз. будава́нне, -я, н. і будо́ўля, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тало́піцца 1 ’тоўпіцца’ (Сцяшк.). Параўн. польск. дыял. tłopić się ’пхацца, ціснуцца, набівацца’, чэш. ‑těloupit se, ‑taloupit se ’ўскокваць; прарывацца’, славац. ťalúpiť sa ’брысці’, серб.-харв. тла́пити ’мроіць, трызніць’, балг. радоп. тлапу́вам ’тс’. Роднаснае тоўпіцца (гл.), далейшыя сувязі з літ. tilpti ’змяшчацца’, дыял. tùlpinti ’змяшчаць, упіхваць; збіраць’, лат. tulpîtiês ’збірацца’, параўн. Брукнер, 572; Махэк₂, 639; Скок, 3, 477 (сербскае слова выводзіць з кла́пити, відаць, беспадстаўна); Дурыданаў, БЛ, 37, 3, 65–70. Гл. яшчэ таўпа і наступнае слова.

Тало́піцца 2, тало́піць (талупіць) вочы ’засяроджана глядзець, пазіраць’ (Ласт.). Відаць, да папярэдняга слова, бліжэйшы адпаведнік, што тлумачыць семантыку, польск. дыял. tlopić się ’гвалтам набівацца’. Гл. уталопіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)