смо́рщиваться змо́ршчвацца, мо́ршчыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́біцца, ‑біцца; незак.

Разм. Моршчыцца, набываць бугрысты выгляд. Скура на ботах пачала жабіцца. // Моршчыцца, трэскацца пры згінанні (пра драўніну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маршчы́ніцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ніцца; незак.

Тое, што і моршчыцца (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

морщи́ть несов., разг. (морщиться) мо́ршчыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́рщиться в разн. знач. мо́ршчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

marszczyć się

незак. моршчыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

съёживаться

1. (корчиться) ску́рчвацца, згіна́цца;

2. (корчиться, сжиматься) ску́рчвацца, згіна́цца; сціска́цца;

3. (морщиться) мо́ршчыцца, змо́ршчвацца; см. съёжиться;

4. страд. ску́рчвацца, згіна́цца; сціска́цца; мо́ршчыцца, змо́ршчвацца; см. съёживать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Морхлы ’маршчыністы, звялы, завялы’ (ТС), морхнуць ’маршчыніцца’ (ТС). Да моршчыцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wrinkle​2 [ˈrɪŋkl] v.

1. мо́ршчыць; мо́ршчыцца;

wrinkle one’s nose мо́ршчыць нос

2. мяць; мя́цца; каме́чыць; каме́чыцца;

wrinkle a skirt памя́ць спадні́цу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wince [wɪns] v.

1. (at) мо́ршчыць; мо́ршчыцца (ад болю);

wince at a remark памо́ршчыцца ад заўва́гі

2. уздры́гваць, здрыга́цца (ад перапалоху, жаху і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)