ме́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. гл. меціць¹.

2. мн. -і, -так. Распазнавальны знак на чым-н.

Паставіць меткі на бялізне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́ткий

1. ме́ткі, тра́пны;

ме́ткий вы́стрел ме́ткі (тра́пны) стрэл;

2. перен. тра́пны, уда́лы;

ме́ткий отве́т тра́пны (уда́лы) адка́з;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тра́пны ‘цэльны, меткі; надзейны’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк., Ласт.), сюды ж тра́фныметкі’, trápna ‘ўдала, добра’ (Варл.). З польск. trafny ‘ўдалы, меткі’, аналагічна да трапіць1, трафіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trafny

удалы, трапны, меткі;

trafny strzał — меткі (трапны) стрэл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пераме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны; зак., каго-што.

1. Памеціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. бялізну.

2. Нанава паставіць меткі на кім-, чым-н.

|| незак. перамяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pockmark2 [ˈpɒkmɑ:k] v.

1. пакіда́ць сляды́/ме́ткі

2. зняве́чваць, няве́чыць; псава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны; зак., што.

Расставіць значкі, меткі.

Р. шрыфты.

|| незак. размяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разме́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.; прым. разме́тачны, -ая, -ае.

Р. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sharpshooter

[ˈʃɑ:rp,ʃu:tər]

n.

ме́ткі страло́к; сна́йпэр -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

страло́к, -лка́, мн. -лкі́, -лко́ў, м.

1. Чалавек, які ўмее страляць; хто страляе.

Меткі с.

2. Ваеннаслужачы стралковых або мотастралковых войск.

3. Ваеннаслужачы, які вядзе агонь з танка або самалёта.

С.-радыст.

4. Служачы ваенізаванай аховы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pit2 [pɪt] v.

1. капа́ць я́му; пакіда́ць сляды́, ме́ткі

2. (against) паме́рацца сі́ламі (з кім-н.), ду́жацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)