АЎТАМАТЫ́ЧНЫ ПЕРАКЛА́Д,

гл. Машынны пераклад.

т. 2, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маши́нный машы́нны;

маши́нный язы́к (язы́к программи́рования) машы́нная мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

maschnenmäßig

a механі́чны, машы́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мехотря́д (маши́нный отря́д механиза́торов се́льского хозя́йства) мехатра́д, -да м. (машы́нны атра́д механіза́тараў се́льскай гаспада́ркі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

maschinll

a

1) машы́нны, механі́чны, механізава́ны

2) машына́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mechnisch

1.

a

1) механі́чны, машы́нны

2) машына́льны

2.

adv

1) механі́чна, механі́чным чы́нам

2) машына́льна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́раб, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вырабіць (у 1, 2 знач.).

2. Якасны бок апрацоўкі чаго‑н.

3. Спосаб, від вытворчасці прадукцыі. Ручны выраб скур. Машынны выраб дэталей. Рэчы хатняга вырабу. □ Перад.. [дзедам] стаяла лямпа на меднай падстаўцы свайго вырабу. Бядуля.

4. пераважна мн. (вы́рабы, ‑аў). Вырабленыя рэчы; прадукт працы. Галантарэйныя вырабы. Завод жалезабетонных вырабаў. □ [Вадзім Аляксандравіч:] — Скура і футра паўночнага аленя ідзе на розныя прамысловыя вырабы. В. Вольскі.

•••

Аўчынка вырабу не варта гл. аўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

maszynowy

машынны, машынавы;

ośrodek maszynowy — машынна-трактарная станцыя;

karabin (pistolet) maszynowy — кулямёт (аўтамат);

papier maszynowy — папера для друкавальнай машынкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АГРЭГА́Т

(ад лац. aggregatus далучаны),

1) у петраграфіі сукупнасць мінер. зерняў ці іх зросткаў, якія ўтвараюць горныя пароды, руды, друзы і інш. Бывае просты — з аднаго мінералу (напр., мармур, кварцыт) і складаны — з некалькіх мінералаў (напр., граніт, сіеніт). Адрозніваюць агрэгаты цэментаваныя, рыхлыя, зямлістыя, порыстыя, шчыльныя і інш. 2) Машынны агрэгат — узбуйнены уніфікаваны (нармалізаваны) элемент (вузел) машыны, які адрозніваецца поўнай узаемазамяняльнасцю і самастойна выконвае пэўныя функцыі (напр., электрарухавік, помпа). Машыннымі агрэгатамі часам наз. фрэзерныя станкі-аўтаматы, транспарцёры і інш. 3) Сукупнасць дзвюх і болей машын ці апаратаў, якія працуюць сумесна, у адным комплексе (напр., ворны агрэгат складаецца з трактара, плугоў і барон; дызель-генератар — з дызельнага рухавіка і электрагенератара; турбакампрэсар — з турбіны і кампрэсара).

т. 1, с. 86

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

machine

[məˈʃi:n]

1.

n.

1) машы́на f.

sewing machine — шве́йная машы́на

washing machine — пра́льная машы́на

2) мэхані́зм -у m.

3) аўтамабі́ль -я m., машы́на f.

4) чалаве́к, які́ працу́е, як машы́на

5) апара́т -у m.

state machine — дзяржа́ўны апара́т

2.

adj.

машы́нны

the machine age — век машы́наў

3.

v.t.

апрацо́ўваць на варшта́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)