махану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., аднакр.

Разм. Тое, што і махнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махану́ць разм. гл. махнуць 2

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wand [wɒnd] n. жазло́; па́лачка (фокусніка, чараўніка);

wave a magic wand махну́ць чаро́ўнай па́лачкай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

machnąć

зак. махнуць;

machnąć na co ręką — махнуць рукой на што;

machnąć za granicę — махнуць за мяжу;

machnąć kieliszek разм. кульнуць кілішак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

узмахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Парывіста махнуць чым‑н. Узмахнуць рукамі. Узмахнуць вёсламі. □ Птушка ўздрыгнула, узмахнула крыламі. Арабей. Міхась узмахнуў лазінай і галопам паляцеў па гасцінцы. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Міхнідаўка ’непаседлівая, хуткая ў рухах асоба’ (Крыў., Дзіс.). Няясна. Магчыма, да махну́ць ’хутка адправіцца, адысці куды-небудзь’ < маха́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

болтну́ть​I сов., однокр., разг.

1. (жидкость) баўтану́ць;

2. (чем-л.) матляну́ць; махну́ць; матну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusschwingen

* vt махну́ць (чым-н.); спарт. рабі́ць вы́мах (гімнастыка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перамахну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм.

1. Махнуць адзін другому з якой‑н. мэтай.

2. Тое, што і перамахнуць. Хлапец ускочыў на паркан, перамахнуўся на той бок і пайшоў паволі змрочнаю вуліцай. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

powiać

зак.

1. павеяць;

2. махнуць; узмахнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)