ма́трыца

(ням. Matrize, ад лац. matrix, -icis = маці)

1) форма (штамп​1) для адліўкі друкарскіх літар, стэрэатыпаў, для штампоўкі розных вырабаў;

2) табліца матэматычных велічынь, размешчаных у выглядзе прамавугольнай схемы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Матрыца ДНК 3/428

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Матрыца рассеяння 3/314; 5/537

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АДВАРО́ТНАЯ МА́ТРЫЦА квадратнай матрыцы A, матрыца B таго ж парадку, вызначаная так, што AB=BA=E, дзе E — адзінкавая матрыца. Існуе тады і толькі тады, калі дэтэрмінант |A| матрыцы A не роўны нулю, у гэтым выпадку адваротная матрыца адзіная і яе элементы bij знаходзяць па формуле bij = (−1)j + i   Mij |A| , дзе Mji — дадатковы мінор элемента aji матрыцы A.

т. 1, с. 98

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

матрыца рассеяння

т. 10, с. 206

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ПЗС-матрыца

т. 12, с. 346

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

транспанаваная матрыца

т. 15, с. 508

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́трица тип., техн., мат. ма́трыца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

matrix [ˈmeɪtrɪks] n. (pl. matrices or matrixes)

1. ма́трыца

2. anat. ма́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Matríze

f -, -n палігр. ма́трыца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)