Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
marnować
незак.марнаваць; марна траціць;
marnować siły — марнаваць сілы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
goof off[ˌgu:fˈɒf]phr. v.AmE, infmlмарнава́ць час, бяздзе́йнічаць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
kill time
марнава́ць час
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
verprássen
vt транжы́рыць, марнава́ць, марнатра́віць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vertrödeln
vtмарнава́ць, марнатра́віць (час)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ма́рчык ’абжора’ (Федар. 4). Відаць, да марнава́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
павярэ́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.
Разм. Стаміцца, адчуць сябе нездаровым ад цяжкай работы, доўгай хадзьбы і пад. — Даволі, сарокі, час марнаваць, не павярэдзіцеся, калі ўдваіх і возьмеце мяш[ок], — прыкрыкнуў дзед.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)