мора́ль мара́ль, -лі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маралізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; незак.

Прапаведаваць строгую мараль; павучаць.

|| наз. мараліза́цыя, -і, ж. і маралізава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мара́льны, -ая, -ае.

1. гл. мараль.

2. Які адпавядае правілам маралі, якому ўласціва высокая мараль.

М. ўчынак.

М. абавязак.

3. Звязаны з унутранымі, душэўнымі перажываннямі.

Маральная падтрымка.

Высокі м. дух.

○

Маральны знос — змяншэнне вартасці абсталявання, машын, што знаходзяцца ў эксплуатацыі, незалежна ад змянення іх фізічнай прыдатнасці.

|| наз. мара́льнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цнатлі́вы, -ая, -ае.

1. Які зберагае, захоўвае высокую мараль і чысціню чалавечых адносін.

Ц. юнак.

2. Які не страціў нявіннасці.

|| наз. цнатлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нравоуче́ние ср. (мораль) мара́ль, -лі ж.; (наставление) навуча́нне, -ння ср., павуча́нне, -ння ср.; (нотация) ната́цыя, -цыі ж.;

нравоуче́ние в ба́сне мара́ль у ба́йцы;

чита́ть нравоуче́ния чыта́ць ната́цыі (мара́ль);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

moralność

ж. мараль;

moralność mieszczańska — мяшчанская мараль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ба́ечны

1. ба́сенный;

~ная мара́ль — ба́сенная мора́ль;

2. ска́зочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак.

Прапаведваць строгую мараль; навучаць, чытаць натацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маралісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе мараль (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульначалаве́чы, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы ўсім людзям, усяму чалавецтву, які датычыцца ўсіх людзей. Агульначалавечая мараль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)