кабата́жнік
‘марак’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кабата́жнік |
кабата́жнікі |
| Р. |
кабата́жніка |
кабата́жнікаў |
| Д. |
кабата́жніку |
кабата́жнікам |
| В. |
кабата́жніка |
кабата́жнікаў |
| Т. |
кабата́жнікам |
кабата́жнікамі |
| М. |
кабата́жніку |
кабата́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
філатэлі́я, -і, ж.
Калекцыянаванне і вывучэнне паштовых марак, паштовых знакаў.
|| прым. філатэлісты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тарпеды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Ваенны марак, які абслугоўвае тарпедны апарат.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ма́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ма́рка |
ма́ркі |
| Р. |
ма́ркі |
ма́рак |
| Д. |
ма́рцы |
ма́ркам |
| В. |
ма́рку |
ма́ркі |
| Т. |
ма́ркай ма́ркаю |
ма́ркамі |
| М. |
ма́рцы |
ма́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хо́бі, нескл., н.
Захапленне чым-н., любімы занятак у вольны час.
Яго х. — збіранне марак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
mariner [ˈmærɪnə] n. мара́к; матро́с
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
карабе́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Уладальнік карабля; марак (уст.).
2. Тое, што і караблебудаўнік (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падво́днік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Марак, які служыць у падводным флоце.
2. Спецыяліст па падводных, вадалазных работах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
seaman [ˈsi:mən] n. (pl. -men) матро́с, мара́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
матро́с, -а, мн. -ы, -аў, м.
Марак, які не адносіцца да каманднага саставу; радавы флоту.
|| прым. матро́скі, -ая, -ае.
М. танец.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)