мона́хиня мана́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мона́шка мана́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мона́шенка

1. (монахиня) мана́шка, -кі ж.;

2. зоол. мана́шка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мні́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Уст. Манашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарні́ца

‘манашка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарні́ца чарні́цы
Р. чарні́цы чарні́ц
Д. чарні́цы чарні́цам
В. чарні́цу чарні́ц
Т. чарні́цай
чарні́цаю		 чарні́цамі
М. чарні́цы чарні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Nónne

f -, -n мана́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мні́шка

(польск. mniszka)

уст. манашка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Трація́рка ‘манашка’ (астрав., Сл. ПЗБ). Гл. тарцыярка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nun

[nʌn]

n.

мана́шка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

черни́ца церк., уст. мана́шка, -кі ж., чарні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)