мона́шка мана́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

и́нокиня мана́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мона́шенка

1. (монахиня) мана́шка, -кі ж.;

2. зоол. мана́шка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мні́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Уст. Манашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарні́ца

‘манашка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарні́ца чарні́цы
Р. чарні́цы чарні́ц
Д. чарні́цы чарні́цам
В. чарні́цу чарні́ц
Т. чарні́цай
чарні́цаю		 чарні́цамі
М. чарні́цы чарні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мні́шка

(польск. mniszka)

уст. манашка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Nónne

f -, -n мана́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Трація́рка ‘манашка’ (астрав., Сл. ПЗБ). Гл. тарцыярка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nun

[nʌn]

n.

мана́шка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

черни́ца церк., уст. мана́шка, -кі ж., чарні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)