1. Высокі пісьмовы стол з нахіленай дошкай, за якім працуюць, стоячы або седзячы на высокай табурэтцы.
2. Невялікае памяшканне для майстра, кіраўніка цэха і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
terminator
м.уст. вучань (у майстра)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
магістра́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Асоба, якай рыхтуецца да абароны дысертацыі на ступень майстра.
[Лац. magistrans, magistrantis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
old master[ˌəʊldˈmɑ:stə]n.
1. стары́ ма́йстар (асабліва пра славутых мастакоў XIII–XVII стст.)
2. карці́на старо́га ма́йстра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
terminować
незак. быць вучнем (у майстра); вучыцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ма́йстар, ма́йсцер, ма́йсцяр, ма́йстра, майсцёр ’спецыяліст у якім-небудзь рамястве, галіне вытворчасці’, ’мастак, які дасягнуў высокага майстэрства ў сваёй справе’, ’зух’ (ТСБМ, Сцяшк., Сл. ПЗБ, ТС, Нас.), шчуч. ’бацька маладога на вяселлі’ (Сцяшк. Сл.), ст.-бел.майстеръ, майстръ, мастеръ ’майстар, начальнік’ (XVI ст.); ст.-рус.мастеръ ’магістар ордэна’ (XIII ст.), ’майстар’ (XVI ст.). Запазычана праз польск.majster з с.-в.-ням.majster < ст.-в.-ням.meistar < лац.magister < magis ’большы’ (Булыка, Запазыч., 195). У бел.майсьцер ’майстар’ (Нас., Шат., Бяльк.) і майстырь (Бяльк.) другая частка слова аформлена пад уплывам рус. мовы. Формы майстра, майстря ’тс’ (Гарэц., Бяльк., Сл. ПЗБ) — арыгінальныя беларускія (як це́сля). Сюды ж майстрова ’маці маладога на вяселлі’ (Сцяшк. Сл.), майстрыха, майсьцерыха, майстровая ’жонка майстра’, майстроўка ’дачка майстра’, майстравы ’рабочы, рамеснік’ (ТСБМ, Нас.), майстэрскі, майстэрства (ТСБМ). Гл. яшчэ майстраваць. Махэк₂ (365) мяркуе, што чэш., польск. і в.-луж. (mistr, mistř, mistra; mistrz; mištr) формы паходзяць з лац.magister, славац.majster, з ням.Meister, у іншых слав. — з грэч.μάγιστρος, μαίστωρ або з італ.ma(e)stro. Фасмер (2, 578) дапускае ў рус. мове польскае пасрэдніцтва або (магистръ) праз с.-грэч.μάγιστρος.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Méisterprüfung
f -, -en іспы́т [экза́мен] на зва́нне ма́йстра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гросма́йстар
(ням. Großmeister)
вышэйшае спартыўнае званне шахматнага (шашачнага) майстра.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
непераўзыйдзены, ‑ая, ‑ае.
Такі, што нельга пераўзысці, перавысіць. [Карэспандэнт:] — Дазвольце, дарагі юбіляр, павіншаваць Вас, вялікага, непераўзыдзенага майстра кароткага апавядання...Прокша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
artiste
[ɑ:rˈti:st]
n.
1) эстра́дны арты́ст
2) ма́йстра свае́ спра́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)