абу́за, ‑ы, ж.

Непрыемныя абавязкі, лішні клопат, турбота. [Тхорык:] — Дырэктар так і сказаў: конь нам цяпер — абуза, толькі лішні перавод фуражу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niepotrzebny

дарэмны; непатрэбны; лішні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

needless [ˈni:dləs] adj. непатрэ́бны, лі́шні;

needless trouble лі́шні кло́пат, лі́шнія турбо́ты;

a needless death бяссэ́нсная/недарэ́чная смерць

needless to say зразуме́ла, безумо́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ǘberschüssig

a лі́шні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

superabundant [ˌs(j)u:pərəˈbʌndənt] adj. fml лі́шні, празме́рны;

a superabundant population перанасяле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

needless

[ˈni:dləs]

adj.

беспатрэ́бны, лі́шні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nnötig

a непатрэ́бны, лі́шні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ǘberzählig

a лі́шні, звышкампле́ктны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

анакру́за, ‑ы, ж.

Лішні безнаціскны склад у пачатку верша, напісанага ямбам, анапестам ці амфібрахіем.

[Грэч. anakrousis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Спец. Ачысціць метал, выдаліўшы з яго лішні кісларод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)