lynch law

самасу́д -у m., суд Лі́нча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лінчава́ць

(ад лінч)

падвяргаць самасуду, суду Лінча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

lincz, ~u

м. суд Лінча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

samosąd, ~u

м. самасуд; суд Лінча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лінч

[англ. lynch = распраўляцца самасудам, ад C. Lynch = прозвішча амер. палкоўніка-расіста (1736—1796)]

самасуд, расправа без следства над неграмі і палітычнымі дзеячамі ў ЗША; суд Лінча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

суд, ‑а і ‑у, М ‑дзе і ‑дзе, м.

1. ‑а, М ‑дзе. Дзяржаўны орган, які разглядае і вырашае грамадзянскія спрэчкі і крымінальныя справы. Народны суд. Прыгавор суда. // Памяшканне, у якім знаходзіцца такі орган. У судзе свецяцца вокны. // зб. Суддзі. Нарада суда. □ І кідае [Варывода] строга свой зрок. — Суд ідзе! — грыміць урачыста! І вочы скіроўвае ўбок, Пранізвае імі фашыста. Колас. — Што вы маўчыце? — пытаецца суддзя. — У вас заўвагі да складу суда ёсць? Адводы, прапановы? Дадзіёмаў.

2. ‑а, М ‑дзе. Судовы працэс, разбор грамадзянскай або крымінальнай справы. Выступаць на судзе. □ Паведамілі, што пракурор патрабуе тэрміновага суда над браканьерам .. і хоча зрабіць гэты суд паказальным на ўвесь раён. Краўчанка. Суд цягнуўся два гады. Выйграў пан. Бядуля. Жук атрымаў учора павестку на суд з Мікітам за Марылін пасаг. Брыль. [Зося:] — На судзе мне трэба было ўсё, як было, расказаць. Чорны. / У складзе некаторых устойлівых выразаў. Папасці пад суд. Чыніць суд. // Пакаранне каго‑н., кара. Павел зразумеў, што няма больш страшнага суда, чым суд уласнае памяці. Васілёнак. [Міхалка:] — Мы .. [Ігналю] лепей сваім судом, — адсцёбаем гэтымі лейцамі і годзе. Ён болей красці не будзе. Бядуля.

3. ‑а, М ‑дзе; чаго або які. Грамадскі орган, які выбіраецца з членаў якога‑н. калектыву для разгляду спраў, звязаных з непрыстойнымі паводзінамі каго‑н. Суд гонару. Грамадскі суд. □ Праўленне вырашыла ўчыніць таварыскі суд над тымі, каго злавілі за руку. Дуброўскі.

4. ‑у, М ‑дзе. Думка, меркаванне аб кім‑, чым‑н.; ацэнка каго‑, чаго‑н. Суд гісторыі. □ Мінаў час, старое забывалася, яно з-за даўнасці не падлягала і суду Андрэевага сумлення. Шахавец.

•••

Вярхоўны суд БССР — найвышэйшы судовы орган БССР.

Надворны суд — судовы орган дваран у Расіі 18–19 стст.

Страшны суд — паводле рэлігійных уяўленняў — божы суд пад усімі людзьмі, калі наступіць «канец свету».

Суд Лінча — у ЗША жорсткая расправа з актыўнымі дзеячамі прафсаюзнага, негрыцянскага. антыімперыялістычнага і камуністычнага руху; лінчаванне.

Суд прысяжных — суд з удзелам прысяжных засядацеляў.

Таварыскі суд — грамадскі суд, утвораны на прадпрыемствах, ва ўстановах для разгляду спраў, звязаных з парушэннем працоўнай дысцыпліны або грамадскага парадку.

Трацейскі суд — разбор якога‑н. канфлікту кім‑н. трэцім, не зацікаўленым у гэтай справе.

Шамякаў суд — несправядлівы, прадузяты суд (ад імя суддзі Шамякі з старой рускай аповесці).

Аддаць на суд каму гл. аддаць.

Аддаць пад суд гл. аддаць.

Ісці пад суд гл. ісці.

Пакуль суд ды справа — пакуль адбываецца, робіцца што‑н. Загоншчыкі падаліся ў абход. А мы, стралкі, пакуль суд ды справа, на прасецы ў лінію пасталі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суд м.

1. юрыд. (установа) Gercht n -(e)s, -e, Gerchtshof m -(e)s, -höfe; Gerchtsbehörde f -, -n;

наро́дны суд Vlksgericht n;

Міжнаро́дны суд Internationler Gerchtshof;

суд прыся́жных Schwrgericht n;

траце́йскі суд Schedsgericht n, Arbitrge [-ʒə] f -, -n;

тавары́скі суд гіст. Kamerdschaftsgericht n, Schedskommission f -, -en;

вае́нна-палявы́ суд Kregsgericht n, Stndgericht n;

выкліка́ць у суд vor Gercht lden*;

звярну́цца ў суд den Rchtsweg beschriten*;

падава́ць у суд на каго-н. j-n verklgen, j-n gerchtlich belngen, ggen j-n gerchtlich vrgehen*;

пасяджэ́нне суда́ Gerchtssitzung f -, -en, Gerchtsverhandlung f -, -en;

узбудзі́ць спра́ву ў судзе́ inen Prozss nstrengen;

2. (меркаванне) rteil n -(e)s, -e;

я аддаю́ гэ́та на Ваш суд ich überlsse es Ihrem rteil;

3. юрыд. (разгляд справы) Gerchtsverhandlung f, Gerchtsverfahren n -s, -;

прыця́гваць да суда́ gerchtlich zur Verntwortung zehen*;

адда́ць пад суд vor Gercht stllen, dem Gercht übergben*;

быць пад судо́м nter nklage stehen*;

без суда́ і сле́дства hne Gerchtsverfahren;

чыні́ць суд і распра́ву уст. Gercht hlten* und bestrfen, die Gerchtshoheit usüben;

суд Лі́нча Lnchjustiz [´lynç- і ´lınʧ-] f;

суд го́нару hrengericht n;

на няма́ й суду́ няма́ wo nichts ist, hat (selbst) der Kiser sein Recht verlren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)