Тало́начка ’драўляная лыжачка’ (Сл. рэг. лекс.). Няясна; магчыма, звязана з польск. talon ’парожак у смычка’ (да лац. tālea ’палачка, дубец’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ло́жечка

1. уменьш. лы́жачка, -кі ж.;

2. анат. / под ло́жечкой пад лы́жачкай (пад ды́хавіцай);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

scoop​1 [sku:p] n.

1. шу́флік, лы́жачка (для цукру, мукі і да т.п.); чарпачо́к (для вадкасці);

med. лы́жачка, ко́ўшык

2. чэ́рпанне, зачэ́рпванне;

in/at one scoop, with a scoop адны́м ма́хам; за адзі́н раз; адны́м захо́дам

3. the scoop AmE, infml сенсацы́йная навіна́ (якая з’явілася ў якой-н. газеце раней, чым у іншых)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spoon

[spu:n]

1.

n.

лы́жка, лы́жачка f.

2.

v.t.

чэ́рпаць лы́жкаю

•

- born with a silver spoon in one’s mouth

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лы́жка, ложка ’прадмет сталовага прыбора для зачэрпвання рэдкай або рассыпістай ежы’ (Яруш., Гарэц., Касп., Сцяшк., Анох., ТСБМ, Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.). Укр. ложка, ли́жка, ли́шка, ли́жґа, рус. ложка, кастр. лы́жка, ст.-рус. лъжька, ложька; польск. łyżka, łyška, lyjška, łyska, łóška, łuška, leška, каш. lëška, łiška, ст.-н.-луж. łežka, чэш. lyžka, łezka, славац. lyžka, liška, усх. ložka. Прасл. паўн. lъžka ’лыжка’ (Слаўскі, 5, 441–445), якая першапачаткова рабілася з дрэва, з кары; гэта дэмінутыўнае ўтварэнне ад *lъga, і.-е. адпаведнікам якога з’яўляюцца алб. lugë ’тс’, усх.-асец. alịgd ’надрэз’, alịgdịn ’падразаць’, ст.-інд. rujati ’ламае’. Аналагічна англ. spón ’лыжка’ ∼ ст.-в.-ням. spân ’трэска’, ст.-ісл. spánn ’лыжка, трэска’, швед., дац. sked ’лыжка’ ∼ ст.-в.-ням. sceidôn ’расколваць’. Іншыя менш імаверныя версіі гл. Слаўскі (5, 444–445); Фасмер (2, 511–512), Махэк₂ (346), Скок (3, 683), Трубачоў (Ремесл. терм., 169–170). Карскі (1, 149; Труды, 501) мяркуе, што бел. лы́жка — паланізм. Сюды ж лы́жачнік ’майстар, які робіць лыжкі’ (ТСБМ), лы́жачка ’дыхавіца’ (ТСБМ; КЭС, лаг.) — у выніку пераносу значэння паводле падабенства (упадзіна ў грудной клетцы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)