тыфлі́т, ‑у,
[Грэч. typhlos — сляпы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тыфлі́т, ‑у,
[Грэч. typhlos — сляпы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калі́т, ‑у,
Запаленне тоўстай
[Ад грэч. kōlon — абадочная кішка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адро́стак, -тка,
1. Малады парастак, пучок расліны, які расце ад сцябла або кораня.
2. Адгалінаванне якога
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трыбу́х, -а́,
1. Страўнік.
2. Жывот (
3. толькі
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гемаро́й, -ю,
Хвароба, звязаная з застоем крыві ў ніжняй частцы прамой
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Лу́ння ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Gedärm
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
фля́кі, ‑аў;
1.
2. Страва, прыгатаваная з кішак, рубца і пад.
[Польск. flaki ад ням. Fleck — кавалак чаго‑н.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wypatroszyć
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прахо́д, -у,
1.
2.
Задні праход (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)