вскиса́ть несов. закіса́ць, кі́снуць; (о молоке — ещё) абрызга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ква́сіцца, ‑сіцца; незак.

1. Станавіцца кіслым, квашаным; кіснуць. У бочках квасіцца капуста.

2. Зал. да квасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закиса́ть несов. укіса́ць, закіса́ць, кі́снуць; (прокисать) скіса́ць; (о молоке) скіса́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́згнуць, ‑гне; пр. абрызг, ‑ла; зак.

Пачаць кіснуць (пра малако). [Пакупніца:] — Што ж гэта вы падвялі нас з малаком? — Абрызгла? — спалохалася Вера. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ґі́знуць ’кіснуць’ (Сцяц.). Дыялектная змена (азванчэнне к‑ > г‑ і ‑с‑ > ‑з‑) слова кі́снуць. Азванчэнне нярэдка бывае ў гаворках, калі ў слове ёсць гукі р, л, н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ква́сіцца ’кіснуць’ (ТС). Гл. квас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Самакі́ша ’сыракваша’. Гл. сам, кіснуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кісля́чка ’рагатуха’ (Нас.). Гл. кіснуць 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выкіса́ць ’вымакаць (аб гародніне)’ (Выг. дыс.). Да кіснуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

säuern

1.

vt ква́сіць

2.

vi (h, s) ква́сіцца, кіснуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)