nitwit [ˈnɪtwɪt] n. infml крэці́н, тупі́ца, ду́рань; крэці́нка, тупі́ца, дурні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

twit​1 [twɪt] n. infml, derog. крэці́н, ёлупень; ду́рань, дурні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nit [nɪt] n.

1. гні́да (яйцо вошы)

2. BrE, infml крэці́н, ідыёт, тупі́ца; крэці́нка, ідыётка, тупі́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крэціно́ід

(ад крэцін + -оід)

псіхічна нармальны чалавек, з выгляду падобны на крэціна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Kretin, Kretíne

[-'tε˜:]

m -s, -s, Kretíne f -, -n крэці́н, прыду́рак, ідыёт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́радак, ‑дка, м.

1. Той, хто страціў станоўчыя фізічныя або псіхічныя якасці пакалення; крэцін; пачвара. // Нікчэмны, непрыязны чалавек; вылюдак. Маральны вырадак.

2. Найгоршы ці найлепшы сярод пэўнай групы людзей. [Аляксей Іванавіч:] — Хлопец гэты па-сапраўднаму дружыў з намі, з галыцьбой, за што ў сваёй сям’і яго лічылі вырадкам. Скрыпка.

3. Жорсткі чалавек; гвалтаўнік; садыст. Фашысцкія вырадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурань, дурны, вар'ят; дурніца, дурыла, дуралей, прыдурак, тупіца, ёлуп, ёлупень, доўбень, асталоп, абэлтух, шаленец, ідыёт, псіхапат, крэцін (разм.); асёл, баран, пень, палена, дуб, дубіна, бот, лапаць, халява, хамут, абух, бязмен (перан., лаянк.) □ дурная галава, яловая галава

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)