ро́ў

‘працяглы крык жывёлы; моцны плач’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ро́ў
Р. ро́ву
Д. ро́ву
В. ро́ў
Т. ро́вам
М. ро́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ёкат, -у, М ёкаце, м.

Моцны крык з плачам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́лас, -у, м. (разм.).

Бязладны шматгалосы крык, бязладная размова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

роў², ро́ву, м.

1. Моцны працяглы крык некаторых жывёлін; гукі, якія нагадваюць такі крык.

Мядзведжы р.

Р. самалётаў.

Р. буры (перан.).

2. Моцны плач (разм.).

Дзеці ўсчалі р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

громападо́бны, -ая, -ае.

Вельмі гучны, падобны на гукі грому.

Г. крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́крык, -у, мн. -і, -аў, м.

Характэрны крык (жывёл, птушак).

П. савы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́крык, -у, мн. -і, -аў, м.

Гучны, адрывісты вокліч, крык.

Знадворку даносіліся выкрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вэ́рхал, -у, м. (разм.).

Вялікі беспарадак, неразбярыха; крык, шум.

У хаце стаяў в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́спачны, -ая, -ае.

У якім адчуваецца роспач; поўны роспачы.

Р. крык.

Р. позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піск, -у, м.

Вельмі тонкі крык, высокі гук, які ўтвараецца кім-н.

Мышыны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)