кры́га

1. Сухая і цвёрдая глыба зямлі на раллі (Нясв., Слаўг.).

2. Вялікая льдзіна на рацэ (БРС).

3. Ледаход на рацэ (Дзятлавіцкая вол. Гом. пав. Радч., стар. XI). Тое ж крыгалом (Слаўг.), крыгоміца, кры́жніца (Касп., Уш.), кры́ж'е (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Кры́га Алесь

т. 8, с. 501

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

floe [fləʊ] n. льдзі́на, кры́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ice floe [ˈaɪsˌfləʊ] n. плыву́чая льдзі́на, кры́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дрейфу́ющий прил. дрэйфу́ючы;

дрейфу́ющая льди́на дрэйфу́ючая кры́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ільдзі́на і (пасля галосных) льдзі́на, -ы, мн. -ы, -дзін, ж.

Глыба лёду, крыга.

|| памянш. ільдзі́нка і (пасля галосных) льдзі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Éisscholle

f -, -n кры́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ice floe

кры́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

floe

[floʊ]

n.

кры́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дрэйфу́ючы

1. прил. дрейфу́ющий;

~чая кры́га — дрейфу́ющая льди́на;

2. деепр. дрейфу́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)