гнюс, -у, м., зб.

Двухкрылыя насякомыя, машкара, якія смокчуць кроў чалавека і жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кроватачы́вы, -ая, -ае.

Такі, з якога выдзяляецца, цячэ кроў.

|| наз. кроватачы́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кроватачы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., кравато́чыць; незак.

Выдзяляць кроў.

Рана пачала к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

крыва́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; незак.

Выдзяляць кроў; кроватачыць.

Рана крывавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

curdle [ˈkɜ:dl] v.

1. згушча́ць; згушча́цца; зго́ртваць; зго́ртвацца (пра малако, кроў)

2. ледзяні́ць (кроў); сты́нуць (пра кроў)

♦

curdle smb.’s blood ледзяні́ць кроў, наво́дзіць жах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

засту́каць¹, -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць стукаць.

Нехта застукаў у дзверы.

Кроў застукала ў скронях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кровь кроў, род. крыві́ ж.;

◊

кровь с молоко́м кроў з малако́м;

плоть и кровь плоць і кроў;

кровь уда́рила, бро́силась в го́лову кроў кі́нулася ў галаву́;

кровь сты́нет кроў сты́не;

се́рдце кровью облива́ется сэ́рца крывёю абліва́ецца;

по́ртить кровь (кому-л.) псава́ць кроў (каму-небудзь);

проли́ть кровь пралі́ць кроў;

пить кровь (чью-л.) піць (смакта́ць) кроў (чыю-небудзь);

кровь игра́ет кроў бурлі́ць;

кровью зали́ться кро́ўю (крывёю) умы́цца;

кровь и́з носу кроў з но́са;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

за́едзь, -і, ж., зб.

Крылатыя насякомыя, якія смокчуць кроў з жывёлы (авадні, сляпні, мошкі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

крова...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «кроў», напр.: кроваачышчальны, кровазварот, кровапапаўненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ве́на, -ы, мн. -ы, вен, ж.

Крывяносны сасуд, па якім кроў рухаецца да сэрца.

|| прым. вяно́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)