крывасо́сны, -ая, -ае.

Які адсмоктвае, адцягвае кроў.

Крывасосныя насякомыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускрыні́чыць

‘прымусіць што-небудзь біць, як крыніца (слова ўскрынічыць кроў)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ускрыні́чыць ускрыні́чаць
Прошлы час
м. ускрыні́чыў ускрыні́чылі
ж. ускрыні́чыла
н. ускрыні́чыла
Дзеепрыслоўе
прош. час ускрыні́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таксемі́я, -і, ж. (спец.).

Атручванне арганізма таксінамі пры пападанні іх у кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кроватачы́вы, -ая, -ае.

Такі, з якога выдзяляецца, цячэ кроў.

|| наз. кроватачы́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнюс, -у, м., зб.

Двухкрылыя насякомыя, машкара, якія смокчуць кроў чалавека і жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кроватачы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., кравато́чыць; незак.

Выдзяляць кроў.

Рана пачала к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыва́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; незак.

Выдзяляць кроў; кроватачыць.

Рана крывавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

curdle [ˈkɜ:dl] v.

1. згушча́ць; згушча́цца; зго́ртваць; зго́ртвацца (пра малако, кроў)

2. ледзяні́ць (кроў); сты́нуць (пра кроў)

♦

curdle smb.’s blood ледзяні́ць кроў, наво́дзіць жах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

засту́каць¹, -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць стукаць.

Нехта застукаў у дзверы.

Кроў застукала ў скронях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кровь кроў, род. крыві́ ж.;

◊

кровь с молоко́м кроў з малако́м;

плоть и кровь плоць і кроў;

кровь уда́рила, бро́силась в го́лову кроў кі́нулася ў галаву́;

кровь сты́нет кроў сты́не;

се́рдце кровью облива́ется сэ́рца крывёю абліва́ецца;

по́ртить кровь (кому-л.) псава́ць кроў (каму-небудзь);

проли́ть кровь пралі́ць кроў;

пить кровь (чью-л.) піць (смакта́ць) кроў (чыю-небудзь);

кровь игра́ет кроў бурлі́ць;

кровью зали́ться кро́ўю (крывёю) умы́цца;

кровь и́з носу кроў з но́са;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)