Verbum

анлайнавы слоўнік

ка́хкаць

‘кракаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ка́хкаю	ка́хкаем
2-я ас.	ка́хкаеш	ка́хкаеце
3-я ас.	ка́хкае	ка́хкаюць
Прошлы час
м.	ка́хкаў	ка́хкалі
ж.	ка́хкала
н.	ка́хкала
Загадны лад
2-я ас.	ка́хкай	ка́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ка́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закра́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць кракаць. // Кракнуць некалькі разоў запар; пракракаць. Качка закракала і змоўкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kwakać

незак. кракаць (пра качку)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пакра́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Кракаць час ад часу. [Ля ракі], у раскошы, гадаваліся, пакраквалі і часам цэлымі чародкамі ўзляталі качкі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кракаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Сіваваронкі з сярдзітым краканнем кружыліся над дуплістымі дзеравякамі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Краква ’дзікая качка’ (Нас., Касп.). Гл. кракаць.