пакра́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Кракаць час ад часу. [Ля ракі], у раскошы, гадаваліся, пакраквалі і часам цэлымі чародкамі ўзляталі качкі. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)